آخرین خبرها

پایدارکنندگی اکسیداسیونی پلی اتیلن سنگین

یک قطعه ی پلی اتیلنی هنگامی که در طول عملکرد خود تحت تنش قرار می گیرد، و یا هنگام قالب گیری و شکل دهی همزمان در معرض سطوح داغ و اکسیژن هوا قرار می گیرد برای جلوگیری از تخریب اکسیداسیونی به وسیله افزودنی آنتی- اکسیدانت باید محافظت شود.
HDPE  در مقایسه با PP از حساسیت کمتری نسبت به اکسید شدن برخوردار است، و همین امر سبب می شود غلظت کمتری از آنتی اکسیدان  برای پایدارکنندگی آن کافی باشد.
همانند PP افزودن پایدارکننده به پلی اتیلن نیز در حین ساخت و پلیمریزاسیون آن و یا هنگام فرآیند ذوب و اختلاط آن در اکسترودر انجام می گردد.

پایدارکننده های پلی اتیلن همان هایی هستند که به برای محافظت PP به آمیزه آن افزوده می شوند منتهی در اینجا غلظت این افزودنی به ندرت از ۰٫۱% بیشتر می شود. 

آنتی اکسیدان هایی که برای پلی اتیلن مصرف می شوند همان هایی هستند که برای پلی پروپیلن مورد استفاده قرار می گیرند با یکسری تفاوتها...

مهمترین ویژگی هایی که پایدارکننده پلی اتیلن باید واجد آن باشد عبارتند از:

  1.  سازگاری با پلیمر
  2.  عدم فرّاریت
  3.  نداشتن رنگ
  4. تحمل خوب شرایط شکل دهی پلی اتیلن 

     

    فرآیند شکل دهی پلی اتیلن سنگین در گستره حرارتی (۱۸۰ – ۲۸۰ ˚C)  انجام می گیرد، رفتار این پلیمر بنا بر شیوه پلیمریزاسیون به وجود آورنده آن ها در برابر حرارت متفاوت است.

    آنتی اکسیدان هایی که برای پلی اتیلن مصرف می شوند همان هایی هستند که برای پلی پروپیلن مورد استفاده قرار می گیرند.

    با وجودی که ترکیبات فنولی با جرم ملکولی متوسط و سنگین به عنوان پایدارکننده های حرارتی فعال در دراز مدت برای پلی اتیلن به حساب می آیند ولی در غلظت های (۰٫۰۳ – ۰٫۱۵)% را به عنوان پایدارکننده های حین فرآیند به کار می روند.

    در جدول زیر تاثیر آنتی اکسیدان های فنولی و فسفره به عنوان پایدارکننده های فرایند شکل دهی پلی اتیلن سنگین نشان داده شده است.

جدول زیر تاثیر آنتی اکسیدانی ترکیبات  فنولی و فسفره با جرم ملکولی بالا، روی پلی اتیلن سنگین

V IV III II I
Long term heat stabilizers (phenols) 0.1% Phosphites 0.1% BHT

 ۰٫۱%

Phosphonites 0.05% Phosphonites 0.1% Zigler type
Phosphites

 ۰٫۱%

Phosphonites 0.05% Long term heat stabilizers (phenols) 0.1% BHT

 ۰٫۱%

Phosphonites 0.1% Philips type

 

بر اساس نتایج حاصل از جدول فوق, تاثیر ترکیبات فسفره با جرم ملکولی بالا، روی پلی اتیلن سنگین نشان می دهد که بالاترین کارایی و تاثیر را دو ترکیب زیر به عنوان پایدارکننده های حین فرآیند داشته اند:
tetrakis- (2,4-di-tert. butyl phenyl)-4,4 -biphenylenedi phosphonite + (0.5)% AO-1.
tris- (2,4-di-tert. butyl phenyl)-phosphite.

تیم پلیمر سبز     

درباره‌ی پلیمر سبز

همچنین ببینید

۳ نکته برای کسانی که موفق نشدند در دوره گرانول سازی شرکت کنند

دوستانی که موفق به حضور در کارگاه گرانولسازی نشدند در این جا به ۳ موضوع …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

آموزش رایگان از آسیاب تا گرانول

close-link