چند نکته در مورد ترموپلاستیک الاستومر ها

ترموپلاستیک الاستومر ها عموما دارای حداقل دو فاز هستند. یک فاز سخت ترموپلاستیکی و یک فاز نرم الاستومری. خواص ترموپلاستیک الاستومر از خواص هر یک از این دو فاز و بر همکنش های بین این دو فاز منتج می شود. یک آلیاژ دو فازی با استفاده از افزودنی های خاص و روش های شکل دهی ویژه از یک ترموپلاستیک و یک الاستومر به دست می آید.
دمای کاربری یک ترموپلاستیک الاستومر به نقطه ذوب فاز ترموپلاستیک سخت (اگر بلورینه باشد) و دمای انتقال شیشه ای فاز نرم الاستومری بستگی دارد. محدوده کاربردی یک ترموپلاستیک الاستومر بین و قرار دارد و در این محدوده ترموپلاستیک الاستومر خواص مطلوب الاستومری مورد نظر را نشان خواهد داد.
در دماهای بیشتر از نقطه ذوب، فاز ترموپلاستیک سخت ذوب می شود و ترموپلاستیک الاستومر سیال می گردد. در دماهای پایین تر از انتقال شیشه ای، ترموپلاستیک الاستومر شکننده شده و تمامی خواص الاستومری مفید خود را از دست خواهد داد. عبور ترموپلاستیک الاستومر از و فرایند برگشت پذیری است و این گذار می تواند چندین مرتبه رخ دهد.
ترموپلاستیک الاستومر های کوپلیمر بلوکی در طول زنجیر اصلی خود هم دارای بخش های سخت و هم دارای بخش های نرم می باشد. در دمای پایین تر از فاز سخت، بخش های سخت به حوزه های سختی تبدیل می شوند و ترموپلاستیک الاستومر به حالت جامد تبدیل خواهد شد. در این دماها، بخش های نرم ترموپلاستیک الاستومرهمان حوزه های لاستیکی نرم را نشان می دهند که طبیعت الاستومری را به ترموپلاستیک الاستومر منتقل می کنند. در دماهای کاربری ترموپلاستیک الاستومر، فاز سخت تا حدود زیادی حرکت بخش های نرم را محدود می کند . همانگونه که شبکه های یک لاستیک ترموست باعث محدود شدن حرکت های زنجیر الاستومری می گردند.
یک نمونه از این نوع ترموپلاستیک الاستومر ها، کوپلیمر سه جزئی استایرن- بوتادین – استایرن است. این کو پلیمر یک ماده دو فازی است که قسمت های بوتادینی فاز پیوسته را تشکیل داده و بخش های استایرنی به صورت فاز پراکنده قرار گرفته اند. شایان توجه است که چنانچه از کوپلیمر دو جزئی استایرن- بوتادین- استایرن استفاده گردد. ماده حاصل خاصیت الاستومری نخواهد داشت. زیرا با اینکه این ماده نیز دارای ساختار دو فازی است لیکن یک انتها از زنجیر ها آزاد بوده و این ماده فاقد ساختار شبکه ای بهم پیوسته که لازمه بروز خواص الاستومری است ، می باشد.